Od 1 stycznia 2022 obowiązuje nowa kwota I progu podatkowego, którą podwyższono z 85 528 zł do 120 000 zł, a od 1 czerwca 2022 roku – niższa stawka podatkowa, którą zredukowano z 17% do 12%.
Jeśli dochód stanowiący podstawę opodatkowania nie przekroczy 120 000 zł w ciągu roku kalendarzowego, jest objęty 12% podatkiem. Kiedy dochody pracownika przekroczą limit 120 000 zł, pracodawca będzie musiał odliczyć 12% podatku od wynagrodzenia mieszczącym się w I progu podatkowym i 32% podatku od pozostałej kwoty (nadwyżki).
Obowiązek podatkowy powstaje, kiedy pracodawca wypłaca wynagrodzenie pracownikowi.
Załóżmy, że pracownik przekroczył I próg podatkowy we wrześniu 2022 roku, kiedy otrzymał wypłatę za sierpień. To oznacza, że kolejne wynagrodzenia – za wrzesień, październik i listopad – zostały objęte 32% podatkiem. Pracownik otrzyma wynagrodzenie grudniowe dopiero w styczniu 2023 roku, więc ponownie „wpadnie” w I próg podatkowy. Pracodawca naliczy nie 32%, ale 12% podatku.