Kiedy pracownik przekracza I próg podatkowy, pracodawca powinien naliczyć podatek dochodowy, stosując obie stawki: 12% i 32%. Niższa zaliczka na podatek dochodowy zostanie pobrana od kwoty mieszczącej się w limicie do 120 000 zł, a wyższa – od nadwyżki ponad 120 000 zł. W kolejnych miesiącach danego roku podatkowego (w praktyce – do końca roku kalendarzowego) pracodawca nalicza wyłącznie 32% podatku.
Wynagrodzenie brutto: 20 000 zł
Składka na ubezpieczenie emerytalne: 20 000 zł × 9,76% = 1952 zł
Składka na ubezpieczenie rentowe: 20 000 zł × 1,5% = 300 zł
Składka na ubezpieczenie chorobowe: 20 000 zł × 2,45% = 490 zł
Suma składek na ubezpieczenia społeczne: 2742 zł
Koszty uzyskania przychodów: 250 zł
Kwota zmniejszająca zaliczkę na podatek dochodowy: 300 zł
Podstawa opodatkowania: 17 008 zł
Podstawa opodatkowania za okres od stycznia do sierpnia: 136 064 zł
Nadwyżka opodatkowana stawką 32%: 136 064 zł – 120 000 zł = 16 064 zł
Podatek od nadwyżki w II progu podatkowym: 16 064 zł × 32% = 5140,48 zł
Kwota opodatkowana stawką 12%: 17 008 zł (miesięczna podstawa opodatkowania) – 16 064 zł (nadwyżka ponad 120 000 zł) = 944 zł
Podatek od kwoty mieszczącej się w I progu podatkowym: 944 zł × 12% = 113,28 zł
Suma zaliczek na podatek wg obu stawek: 113,28 zł + 5140,48 zł = 5253,76 zł
Zaliczka na podatek po odjęciu kwoty zmniejszającej podatek: 5253,76 zł – 300 zł = 4953,76 zł
Zaliczka na podatek dochodowy po zaokrągleniu: 4954 zł